Chór Hasło

 ...nie my Jego lecz On nas wybrał......
 
Dr Henryk Jordan to postać bezspornie wielka i zasłużona. Lekarz, społecznik, propagator praw człowieka do ruchu i rekreacji. Urodził się 23 lipca 1842 roku w Przemyślu. Pochodził ze zubożałej rodziny z Zakliczyna. Wcześnie osierocony szedł przez szkoły o własnych siłach.

 Już w młodym wieku przejawiał silną postawę patriotyczną co nie pozwoliło Mu złożyć matury w kraju. Dopełnił tego w Trieście w języku włoskim. Medycynę studiował w Wiedniu i Krakowie. Ciężka sytuacja materialna oraz choroba spowodowały, że nie mógł przygotować się do egzaminów końcowych i uzyskać dyplomu lekarskiego a w ślad za tym – tytułu doktora wszech nauk lekarskich. Dlatego przeniósł się do Berlina, a po kilku miesiącach wyjechał do Nowego Jorku. Tam utrzymywał się z gry na fortepianie w restauracjach i szkołach gimnastyki. Właśnie tutaj zaznajomił się z zagadnieniem wychowania fizycznego młodzieży.

 W krótkim czasie zyskał uznanie jako ginekolog i położnik. Prywatna praktyka pozwoliła Mu w niedługim czasie pozyskać znaczne dochody. Wrócił do kraju gdzie szybko zdobył dyplom doktora medycyny (1870) a w Wiedniu uzyskał dyplom magistra położnictwa. Na Uniwersytecie Jagiellońskim przechodził kolejne etapy kariery, dochodząc do godności profesora ginekologii i położnictwa oraz zaszczytu pełnienia funkcji dziekana wydziału.

 Sprawował mandat Radnego Miasta Krakowa prawie przez ćwierćwiecze, zajmując się sprawami zdrowia i edukacji. Był posłem na Sejm Krajowy (1895 – 1901 ). Sprawował też funkcję prezesa w Krakowskim Towarzystwie Muzycznym. Ze szczególną pasją oddawał się sprawom zdrowia młodzieży. Był pionierem wychowania fizycznego w Polsce a zarazem założycielem pierwszych w Europie publicznych ogrodów gier i zabaw ruchowych dla dzieci i młodzieży. Wprowadził do wychowania fizycznego gry i zabawy na wolnym powietrzu.

Henryk Jordan zakupił z własnych funduszy park zlokalizowany na terenie błoń krakowskich, którego naturalną granicę stanowiła rzeka Rudawa. Również z własnych funduszy urządził ten park, budując na jego terenie boiska sportowe i pawilony – by mogły odbywać się na nich zabawy podczas złych warunków pogodowych-, zbudował także pomieszczenia do kąpieli natryskowych. Zakupił  potrzebny sprzęt sportowy, sprowadzając go ze Szwecji i Niemiec. Początkowo dominowała gimnastyka na przyrządach. Były tu korty tenisowe, ślizgawka i pływalnia. W niedługim czasie na pierwsze miejsce wysunęła się piłka nożna, stając się najpopularniejszą dyscypliną sportową w Polsce. Oprócz gier i zabaw na świeżym powietrzu, park miał za zadanie skłaniać do patriotycznych refleksji. W tym celu Henryk Jordan zamówił popiersia 42 wybitnych Polaków – poetów, pisarzy, uczonych, bohaterów, artystów, które wykonał Jan Szczepkowski – i kazał ustawić wzdłuż głównych alei. Podczas zabaw dzieci poznawały jednocześnie historię swego kraju.

 Podczas II-giej wojny światowej park został zdewastowany przez najeźdźcę. Popiersia wybitnych Polaków – choć niestety nie wszystkie, uratował kamieniarz Kazimierz Łuczywo, wykradając je z niemieckich magazynów przechował w swojej pracowni. Po wojnie wróciły na swoje miejsce. W 1889 , roku otwarcia parku, Rada Miejska wyrażając swą wdzięczność jego założycielowi za pracę, zaangażowanie i poświęcenie postanowiła nadać parkowi Jego imię. Natomiast Kraków uczcił pamięć dr Henryka Jordana stawiając pośrodku centralnej alei Jego popiersie w 1914 r. Nie zawahamy się powiedzieć – nie my Jego lecz On nas wybrał. Gry i zabawy przeplatano śpiewem chóralnym.

Henryk Jordan powołał do życia chór młodzieży rzemieślniczej (1889), który śpiewa do dnia dzisiejszego, wpisując się na stałe w karty historii Krakowa.

 Dr Henryk Jordan zmarł 18 maja 1907 roku. Tłumy Krakowian pod przewodnictwem kardynała Puzyny odprowadziły Go na miejsce wiecznego spoczynku – cmentarz Rakowicki. Do dzisiaj możemy spotkać ślady działalności tego wielkiego i niezwykłego człowieka – choć w szczątkowej formie - w Parku Jego imienia, nazwanego także zielonymi płucami Krakowa, i na osiedlowych placach zabaw, znanych jako „ogródki jordanowskie”. Daleko im do wzorowego, pierwszego w Europie parku- ogrodu „ ... przeznaczonego do zorganizowanych, regularnych gier oraz zabaw sportowych dzieci i młodzieży...”

 Cześć Jego pamięci!